ในไม่ช้าทหารสหรัฐมากถึง 8,500 เว็บตรง นายจะมุ่งหน้าไปยังยุโรปตะวันออกเพื่อสนับสนุนการมีอยู่ของทหารอเมริกันในทวีปที่เสื่อมโทรมลงตั้งแต่สิ้นสุดสงครามเย็น
ข่าวความเป็นไปได้ในการใช้งาน ซึ่งประกาศโดยกระทรวงกลาโหมเมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2565 มีขึ้นในขณะที่รัสเซียและสหรัฐอเมริกายังคงเดินหน้าซ้อมรบต่อไปเมื่อเผชิญกับวิกฤตที่ทวีความรุนแรงขึ้นในยูเครน
เราคือทีมนักวิจัยที่ศึกษาการเคลื่อนกำลังทหารของสหรัฐฯ และผลกระทบที่มีต่อความปลอดภัยการรับรู้เศรษฐกิจขอบเขตทางสังคมและสภาพแวดล้อมของประเทศเจ้าบ้าน การทำความเข้าใจเกี่ยวกับความมุ่งมั่นทางทหารของสหรัฐฯ ที่เปลี่ยนแปลงไปยังประเทศต่างๆ ในยุโรปช่วยให้เราเข้าใจสิ่งที่อยู่ในความเสี่ยงในยุโรปและความน่าเชื่อถือของสหรัฐฯ ในภูมิภาคนี้
ประธานาธิบดีโจ ไบเดนส่งสัญญาณระหว่างการแถลงข่าวเมื่อวันที่ 19 ม.ค. ว่าสหรัฐฯ จะเพิ่มจำนวนทหารในประเทศ NATO ในยุโรปตะวันออก หากรัสเซียบุกยูเครนตามที่ดูเหมือนพร้อมจะทำ ไม่กี่วันต่อมา เขาได้สั่งให้รัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม ลอยด์ ออสติน วางกองกำลังสหรัฐหลายพันนายในการแจ้งเตือนที่เข้มงวดมากขึ้นสำหรับการส่งกำลังไปยังยุโรปตะวันออก
การตัดสินใจดังกล่าวกำหนดกรอบโดยเพนตากอน ในขณะที่สหรัฐฯ ปฏิบัติตามพันธกรณีในการปกป้องความปลอดภัยของพันธมิตรนาโต
ในขณะที่ไบเดนยอมรับว่ายูเครนไม่ใช่สมาชิกของ NATO เขาเน้นว่าประเทศเพื่อนบ้านอย่างโปแลนด์และโรมาเนียเป็นประเทศและสหรัฐฯ มีหน้าที่ปกป้องพวกเขา การวางกำลังทหารจำนวนมากซึ่งอาจสนับสนุนการมีอยู่ของ NATO ในสองประเทศนั้นจะเป็นไปตามพันธกรณีนั้น
ในอดีต สหรัฐฯ และรัสเซียได้ระมัดระวังในการไม่วางกองกำลังไว้ในสถานที่ที่ถือว่าเป็นการยั่วยุ พวกเขามักจะหลีกเลี่ยงอิทธิพลของกันและกันแม้ว่าจะตอบสนองต่อการทำให้ใช้งานได้ของอีกฝ่ายหนึ่ง ทว่าพันธมิตรของนาโต้ในยุโรปตะวันออก ซึ่งหลายแห่งเคยเป็นรัฐบริวารของสหภาพโซเวียต ได้จัดให้มีพื้นที่สีเทาที่ทั้งสหรัฐฯ และรัสเซียอาจมองว่าอยู่ภายในขอบเขตอิทธิพลของตนเอง
การส่งกำลังทหารของสหรัฐฯ ไปยังรัฐต่างๆ ในยุโรป พ.ศ. 2532-2564
ประวัติศาสตร์กองทัพสหรัฐในยุโรป
นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง สหรัฐอเมริกาได้ส่งสมาชิกบริการหลายแสนคนไปยังยุโรป การปรับใช้เหล่านี้มีความสำคัญไม่เพียงแต่ในการรักษาเสถียรภาพของยุโรปตะวันตกหลังสงครามเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการใช้อิทธิพลของสหรัฐฯ ในสภาพแวดล้อมหลังสงครามด้วย
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐอเมริกาและประเทศในยุโรปในช่วงเวลานี้เกี่ยวข้องกับการสร้างสถาบันต่างๆ เพื่อช่วยจัดโครงสร้างกฎเกณฑ์และบรรทัดฐานของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ องค์กรเหล่านี้ยังคงมีอยู่ส่วนหนึ่งเนื่องจากสหรัฐอเมริกาให้คำมั่นด้านความปลอดภัยแก่ประเทศที่ยอมรับและส่งเสริมพวกเขา องค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือ (NATO) ซึ่งเป็นพันธมิตรทางทหารที่ก่อตั้งขึ้นในปี 2492 เพื่อเป็นแนวป้องกันการขยายตัวของสหภาพโซเวียต เป็นศูนย์กลางของความพยายามเหล่านี้
ที่จุดสูงสุดในช่วงปลายทศวรรษ 1950 การปรากฏตัวของสหรัฐฯ ในยุโรปประกอบด้วยทหารประมาณ 430,000 นาย ประจำการในสถานที่ต่างๆ เช่น เยอรมนีตะวันตกและสหราชอาณาจักร
หลังจากสิ้นสุดสงครามเย็นนาโต้พยายามที่จะกำหนดภารกิจใหม่จากภารกิจที่ตรวจสอบการรุกรานของรัสเซียต่อเสถียรภาพของยุโรปโดยทั่วไป การเปลี่ยนแปลงในภารกิจนี้มาพร้อมกับการขยายสมาชิกภาพของ NATO ไปยังประเทศในยุโรปกลางและตะวันออก เช่น ฮังการีและโปแลนด์ และรัฐบอลติกของเอสโตเนีย ลัตเวีย และลิทัวเนีย ด้วยการเป็นสมาชิกของ NATO สมาชิกบริการใหม่ของสหรัฐฯ เข้ามาในประเทศเหล่านี้
NATO ยังได้พยายามที่จะขยายความสัมพันธ์กับประเทศที่ไม่ได้เป็นสมาชิกทั่วทั้งยุโรปตะวันออกและยุโรปกลางผ่านแผนปฏิบัติการสมาชิกซึ่งให้คำแนะนำและความช่วยเหลือแก่ประเทศที่ต้องการเข้าร่วม NATO
การผลักดันไปทางทิศตะวันออกนี้มาพร้อมกับการคัดค้านจากรัสเซียในทศวรรษ 1990ซึ่งกังวลเรื่องความมั่นคงของพรมแดนทางตะวันตกกับยุโรปมาเป็นเวลานาน ความกังวลของรัสเซียเกี่ยวกับการขยายพื้นที่นาโต้ไปยังพรมแดนยังคงดำเนินต่อไปในทุกวันนี้ ดังที่เห็นได้จากข้อเรียกร้องของประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูติน ที่ขอให้กองกำลังนาโต้ถอนกำลังจากการปรับใช้ในรัฐอดีตสหภาพโซเวียต
เปลี่ยนจากยุโรป?
หากสหรัฐฯ ดำเนินตามด้วยการเสริมกำลังทหารในยุโรปตะวันออก ก็จะพลิกแนวโน้มที่เห็นจำนวนทหารอเมริกันลดน้อยลงในยุโรปอย่างมีนัยสำคัญตั้งแต่สิ้นสุดสงครามเย็น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการโจมตีเมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในการที่สหรัฐฯ ให้ความสำคัญกับการใช้กำลังทหารและความกังวลด้านความปลอดภัย จุดเริ่มต้นของสงครามในอัฟกานิสถานในปี 2544 และการรุกรานอิรักในปี 2546 ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในตำแหน่งทางทหารของสหรัฐฯ ทั่วโลก เนื่องจากได้เปลี่ยนโฟกัสไปที่เอเชียกลางและตะวันออกกลาง
ในปี 1989 สหรัฐอเมริกามีกองกำลังถาวร 248,621 นายประจำการในเยอรมนีตะวันตก 27,639 ในสหราชอาณาจักรในสหราชอาณาจักร 15,706 ในอิตาลีและ 3,382 ในกรีซ ภายในเดือนกันยายน 2564 จำนวนทหารสหรัฐฯ ลดลงเหลือ 35,457 ในเยอรมนี 9,563 ในสหราชอาณาจักร สหราชอาณาจักร 12,434 ในอิตาลี และ 429 ในกรีซ
แม้ว่าขนาดการส่งกำลังพลของสหรัฐฯ ไปยุโรปลดลงอย่างมากตั้งแต่ช่วงสงครามเย็น แต่ก็ยังคงมีขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับการติดตั้งอื่นๆ ในสหรัฐฯ ส่วนใหญ่
อย่างไรก็ตาม หากปราศจากภัยคุกคามจากสหภาพโซเวียตการต่อต้านของสาธารณชนต่อการส่งกำลังจากต่างประเทศก็เพิ่มขึ้นในยุคหลังสงครามเย็นเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นกับรัสเซียในอดีตที่ผ่านมาทำให้ประธานาธิบดีสหรัฐฯ ต้องอุทิศความช่วยเหลือทางทหารเพิ่มเติมและการส่งกำลังพลไปยังโปแลนด์และรัฐบอลติก
แนวโน้มนี้ดูเหมือนว่าจะดำเนินต่อไปหากเพนตากอนส่งทหารหลายพันนายไปยังยุโรปตะวันออกอย่างแท้จริงเมื่อเผชิญกับการคุกคามจากรัสเซียของยูเครน เว็บตรง
